Korte geschiedenis van de Moestuin bij de Boerderij op IJburg

Na jaren ploeteren in het door weer-en-wind (en schapen) geteisterde lapje grond dat wij een moestuin noemden, bij de Boerderij op IJburg, gingen we in het najaar van 2017 verhuizen! De boerderijschuur, de paarden en alle andere dieren gingen van het tijdelijke kavel naar een nieuwe locatie aan de Diemerzeedijk, nét buiten IJburg. Een schitterende plek op één van de laatste rafelrandjes van Amsterdam.

Ondanks dat de tuin op de dijk zou komen te liggen (zand en puingrond), helemaal volstond met riet en hardnekkige braamachtige struiken, waren we er onmiddellijk verliefd op. Het hele domein ligt heerlijk beschut door de hoge iepen, wilgen en esdoorns. Je hoort er vogeltjes fluiten, er zijn slootjes met kikkers, bouwmaterialen zoals wilgentenen en hout voorhanden, kortom; opeens mochten we een tuin maken midden in de natuur in plaats van op een opgespoten, winderig eiland. Onze handen jeukten.

Voor de moestuin was ruimte gereserveerd tussen de nieuw te bouwen kantine en de straat. 
Omdat het een dijk is liep het hartstikke scheef natuurlijk, dus daar moesten we iets aan doen. Er zou een laagje gemeenteaarde op het zand gelegd worden maar dat was natuurlijk ook niet erg vruchtbaar. Gelukkig hadden (en hebben) we een onuitputtelijke hoeveelheid paardenmest tot onze beschikking. Dat zou de grond een geweldige oppepper moeten geven, zodat er struktuur en bodemleven in zou komen. Er moest dus heel.veel. geschept worden...en daar begon onze scheppingsdrang.

2017

Het eerste jaar bouwden we een tijdelijk tuintje bovenop de dijk. Wel zo veilig, want het hele terrein was nog een bouwplaats. We maakten groentebedden van paardenpoep, koffiedik, karton, bladeren; alles wat ons maar vruchtbaar en nuttig leek. Het jaar daarop konden we gaan planten en zaaien en we waren blij verrast; alles groeide zo mooi en weelderig! 

Ons bodemrecept had prachtig uitgepakt. Tijd om de schep in de dijk te gaan zetten!

2018

Vanaf de zomer 2018 lag er een laag gemeentecompost op de dijk en stonden er hekken omheen. Tijd om te beginnen!
Omdat regenwater op een schuine helling meteen naar beneden loopt besloten we om het meest aflopende stuk te verdelen in terrassen. Niet recht en hoekig, bewaar me; nee, meanderend natuurlijk!
Dat zag er zo uit:

Ook de terrassen werden opgebouwd uit karton, paardenpoep, wat aarde van verderop, koffiedik, en bladeren.

Toen was het alweer najaar, tijd om in een diepe winterslaap te vallen..

2019

De lente van 2019 was een goed moment om flink meters te maken en konden we met opgespaarde vakantiedagen zeven weken achtereen in de tuin werken. Eerst bouwden we een plek voor de composthoop. In het ene deel konden we dan ons groente en tuinafval kwijt. Zodra dat een aardige hoeveelheid was schepten we er paardenpoep en karton doorheen en dekten het af met zeil zodat het flink ging broeien. Om de paar dagen omscheppen (dan vergaat je de scheppingsdrang wel even) en binnen een paar weken heb je supercompost! Die bleef daar lekker liggen tot we hem nodig hadden en in het andere deel begonnen we dan weer groenafval te verzamelen.

De enige foto van de composthoop die ik kon vinden; achter het appelboompje.

Het terrassengedeelte beplantten we met zaailingen die we thuis hadden opgekweekt. Ook zaaiden we mengsels van pluksla, mosterdblad, dille, wortel, biet en snijbiet, waar we de hele zomer van konden plukken. 

De groentebedden bedekken we zoveel mogelijk met stro; zo droogt de aarde niet zo snel uit, scheelt heeeel veel water geven.

We maakten vijvertjes van emmers en kinderbadjes. Het idee was om kikkers en salamanders naar de tuin te lokken, zodat die bijvoorbeeld weer slakken konden eten. Maar toen er binnen een paar weken echt een kikker woonde konden we dat eigenlijk helemaal niet geloven.

Helemaal beneden, aan de rand waar de pony's opgezadeld worden zetten we struikjes met stekels zoals rozen, frambozen, kruisbessen etc. In een mum van tijd hadden de pony's alles uit de grond gerukt, dus daar moeten we een iets slimmer plan voor bedenken.

Op het hoogste stuk moest nog een waterleiding ingegegraven worden, dus die hebben we tijdelijk ingericht met moestuinbakken, autobanden (om aardappels in te telen) en een zitplekje. Langs de randen hebben we bloemen geplant.

en toen ging alles groeien...

en konden we de hele zomer oogsten

Nu is het herfst 2019 en we zitten boordevol met plannen. Het idee is dat we de terrassen gaan verhuren aan medemoestuinfanaten, zodat we zelf de rest van de tuin verder kunnen ontwikkelen. Ook hebben we ons oog laten vallen op meerder plekken op het terrein, waarvan we denken dat daar ook prima fruitstruikjes en bomen kunnen groeien. Natuurlijk willen we ook paddenstoelen kweken, nog ergens een kas bouwen en het terras afmaken. Oh ja en nog veel meer meerjarige, eetbare planten neerzetten. Voor ons, voor de vogeltjes en voor de paarden.
Ook willen we regelmatig dit blog bijhouden. We gaan het zien..