Scheppingsdrang

Het was natuurlijk een prachtige zomer, maar in de lente hebben onze planten het best wel zwaar gehad. Vanuit het zuidwesten leek het wel onophoudelijk te waaien en laat dat nu net de kant zijn waar geen bomen staan. Dus de nieuwe ribessen, de Oost-Indische kers, het komkommerkruid, voortdurend kregen ze de wind van voren en in de lente was die nog niet erg warm. We zagen ze voor onze ogen verpieteren. Heel zielig. Tijd dus om een haag te planten, en dat moesten natuurlijk geen coniferen of buxussen worden. Nee, onze haag moest zoveel mogelijk eetbaar zijn. Is het niet voor ons, dan toch voor de vogeltjes. Of een hapje voor de paarden die daar af en toe uitgelaten worden. Maar niet elke struik doet het op droge, zanderige grond, dus de keuze werd steeds beperkter totdat we een prima selectie hadden :-)) November is een goede maand om bomen te planten dus togen we twee weken terug naar  Arborealis in Wilhelminaoord. Een bescheiden boomkwekerij waar iedereen die een paar boeken o...

Na jaren ploeteren in het door weer-en-wind (en schapen) geteisterde lapje grond dat wij een moestuin noemden, bij de Boerderij op IJburg , gingen we in het najaar van 2017 verhuizen! De boerderijschuur, de paarden en alle andere dieren gingen van het tijdelijke kavel naar een nieuwe locatie aan de Diemerzeedijk, nét buiten IJburg. Een schitterende plek op één van de laatste rafelrandjes van Amsterdam. Ondanks dat de tuin op de dijk zou komen te liggen (zand en puingrond), helemaal volstond met riet en hardnekkige braamachtige struiken, waren we er onmiddellijk verliefd op. Het hele domein ligt heerlijk beschut door de hoge iepen, wilgen en esdoorns. Je hoort er vogeltjes fluiten, er zijn slootjes met kikkers, bouwmaterialen zoals wilgentenen en hout voorhanden, kortom; opeens mochten we een tuin maken midden in de natuur in plaats van op een opgespoten, winderig eiland. Onze handen jeukten. Voor de moestuin was ruimte gereserveerd tussen de nieuw te bouwen kantine en de straa...